عوامل زمینه ساز در ایجاد روابط نامناسب بین دختر و پسر
1ـ گرایش غریزی به جنس مخالف
2ـ احساس نیاز ونداشتن پشتوانه عاطفی :
اگر فرد در میان دوستان وخانواده به امنیت روحی نرسد وخانواده نتواند نیاز دوست داشتن ودوست داشته شدن فرد را پاسخ گوید ، او به ارتباطی كه این نیاز او را پاسخ دهد ، تن می دهد . نحوه برخورد و عملکرد والدین با فرزندان ( از دوران کودکی تا جوانی ) نقش بسیار عمده ای در شکل گیری اخلاق، روحیات و فرهنگ آنها دارد. بر همین اساس است که متخصصین ریشه همه کارها و فعالیت های فرزندان را در نوع عملکرد والدینشان می بینند..
بسیاری از جوانان به دلیل برخی کمبودها و فشارها و تنها برای فرار از آنها و رسیدن به آرامش به سمت جنس مخالف سوق می یابند و گمان می کنند که تمام مشکلاتشان در سایه ازدواج با فرد مقابل قابل حل می باشد. در حالیکه این کار آنها مصداق بارز ضرب المثل « از چاله در آمدن و به چاه افتادن » می باشد.
ـ3 ضعف اعتقادات وباورهای دینی :
زمانی که فرد به هیچ یک ازباورهای دینی واسلامی هیچ اعتقادی نداشته باشد پا در مسیر اشتبته خوتهد گذاشت چرا که هیچ هدفی ندارد که دنباله روی ان باشد
4ـ عدم رشد اخلاقی :
آزاد گذاشـتن فرزند در ایجـاد رابطه با جنس مخالف ویا بر عكس عدم آموزش ارتباط های صحیح و …. می تواند زمینه ساز روابط نادرست باشد .
5ـ حس بی خیالی وشانه خالی كردن از بند تعهدات :
بی انگیزگی وبی تعهدی می تواند عاملی برای ایجاد روابط نادرست باشد چرا كه اگر جوان قانون های دینی ، اجتماعی و اخلاقی را مانع راه خود بداند ، از انجام ان روی برمی گرداند
6ـ بی برنامگی ،بیكاری ،یكنواختی واحساس حقارت وخودكوچك بینی :
شروع بسیاری از ارتباط ها از روی بیكاری وبرای وقت گذرندان می باشد وگاه دختران وپسران احساس می كنند ادعای داشتن چنین روابطی می تواند آنها را در میان دوستانشان دارای منزلت واحترام كند .
7ـ تعصبات خشك خانوادگی ومحدودیت های بی مورد :
مراقبتهای بی مورد و محدود كننده ، پوشش های محدود كننده اجباری كه بدون هیچ توجهی به عنوان لباس رسمی خانواده به فرد تحمیل می شود عدم توجه به بلوغ جسمی وفكری فرزند و گاه ضرب وشتم ها … می تواند زمینه ساز این مساله باشد كه جوان به محض رسیدن به رشد خاصی ، این بندها را پاره كرده و خود را از قید تعصبات رها كند .
8ـ تهاجم فرهنگی ، آزادی وعدم نظارت اجتماع :
9ـ عوامل سیاسی خط دهی شده از سوی دشمنان :
غافل كردن جوانان ، بی انگیزه كردن آنها ،راحت طلب بار آوردن و بی توجه نمودن آنها به مسائل روز جامعه از اهداف اصلی دشمن است كه با فراهم كردن زمینه های فساد وروابط نادرست به این هدف می رسند .
10 ـ فقر :
این عامل یكی از مسائل مهم اجتماعی است كه در چند سال اخیر به شدت مورد توجه بوده و می تواند به عنوان یكی از عوامل اصلی ایجاد روابط نامناسب باشد
شيوه هاى نادرست ارتباط
1.برخورد احساسى و هيجان زده؛
اين رفتار بر اثر عدم شناخت صحيح از جنس مخالف است. آنان يك ابراز محبت ساده را نشانه عشقى عميق مىدانند و هيجان زده مىشوند كه معمولاً در دختران چنين واكنشى بيش از پسران به چشم مىخورد!
2. برخورد خشك و محدود؛
عده اى از جوانان، بر اساس تربيتهاى غلط، گاهى در ميان خويشان و آشنايان از افراد همجنس نيز اجتناب میكنند و رفتارى سرد و يا خشن دارند. البته خشك نبودن، هرگز به معناى رعايت نكردن حدود شرعى نيست؛ ولى رعايت موازين شرعى هم لزوماً به معناى بد اخلاقى و سرد بودن نيست.
3. داشتن روابط پنهانى؛
داشتن روابطى مثل نامه نگارى، تماسهاى تلفنى و مخفيانه و… عواقب روانى و اجتماعى بسيار خطرناكى در پى دارد كه متأسفانه بيشترين آسيب، نصيب دختران مىشود.
4. افراط در معاشرت؛
بعضى از خانواده ها، به بهانه اجتماعى كردن فرزندان خود، سعى در ايجاد روابط افراط گونه بين پسر و دختر میكنند كه نوعى تبعيت كوركورانه از فرهنگ غربى است
شيوه صحيح در رابطه با جنس مخالف، تابع اصولى است كه به بعضى از آنها اشاره مىشود:
1. برخورد با جنس مخالف، بر اصل «تكبّر ورزى» استوار شده است. رفتار صميمانه و چهره گشاده و لب خندان داشتن، براى مواجهه با همجنس و محارم است؛ نه براى نامحرم و جنس مخالف. راه حفظ حريم و مصونيت و حرمت نهادن براى خود، «تكبرورزى» است تا ناشناسان و نامحرمان، به حريم شما بار نيابند.
2. . نبايد به بعضى از تأثيرات مثبت و اندك اين ارتباط دل خوش كرد. بايد بدانيم انسانهاى پشيمان، اندك اندك به خط قرمز رسيده، از آن عبور كرده اند! اگر شما يك قدم جلو بگذاريد، بايد ده قدم از ارزشهاى خود عقبنشينى كنيد! جاذبه طبيعى و زيستى دختر و پسر - به ويژه در سنين جوانى - زمينه انحراف در ارتباطهاى انسانى را فراهم می سازد. در محيط آموزشى هم نبايد از آفاتى كه در جاذبه هاى زيستى ريشه دارد، غفلت كنيد؛ زيرا روابط انسانى از اين ناحيه، بسيار آسيب پذير بوده و به انحراف مىیگرايد. بر همين اساس شارع مقدس به ما هشدار میدهد كه هرگاه دو غير هم جنس، در قالب هر ارتباطى و در مكانى خلوت و دور از ديد ديگران قرار گيرند؛ شيطان آنها را به سمت روابط تهديدآميز مىكشاند و بايد از آن محيط و ارتباط بگريزند. نكته ديگرى كه به اين حساسيت مىافزايد، تهديد مستمر و لحظه به لحظه اين خطر است؛ يعنى، در حالى كه ديگر عوامل تهديد كننده، نيازمند زمان و مكان خاصى است تا آدمى را در معرض تهديد قرار دهد و در رفتار وى نفوذ كند؛ اين عامل هميشه نقش تهديد كننده دارد و انسان هوشيار، نبايد يك لحظه خود را از اين تهديد در امان ببيند.
3. محيط آموزشى، بدون ارتباط آموزشى نيست و طرف دوم اين ارتباط، هميشه از جنس شما نيست. شايد شما در بعضى اوقات، مجبور به برقرارى ارتباط با جنس مخالف شويد؛ در اين صورت، نبايد از محدوده پيام آموزشى تجاوز كنيد و فقط به مبادله همين نوع پيام - در صورت مستقيم يا غير مستقيم - اكتفا نماييد. براى اينكه يقين كنيد مخاطب شما پيام ديگرى دريافت نكرده است و پيام ديگرى مبادله نكردهايد، به نكات زير بسيار پايبند باشيد.
الف. به محض احساس دريافت پيامى غيرآموزشى، به سرعت رابطه را در همان لحظه قطع كنيد.
ب. در فضاى آموزشى مختلط، مواظب نگاه خود باشيد و به پيامهاى شفاهى و كتبى افراد مزاحم توجه نكنيد و حتى اگر به داد و فرياد متوسّل شدند، ناشنيده گرفته، از موقعيت دور شويد.
ج. در جمع دوستانى كه به اين نوع روابط دل خوش كرده اند، شركت نكنيد و از آنها كناره بگيريد.
د. توجه داشته باشيد هيچ انسان مبتلا به انحراف رفتار، با قصد و غرض قبلى به اين وادى وارد نشده؛ بلكه دستهاى ناپيدايى او را در اين گرداب مبتلا ساخته است. شما نيز از حيله اين دستها، خود را در امان نپنداريد؛ زيرا هميشه آنها با شما و در كمين شما هستند؛ (گرچه شما از آنها غافل هستيد)!
به همين جهت در قرآن مجيد به انسانهاى پاك و وارسته سفارش شده كه از دوستگيرى پنهانى خوددارى كنند و اين توصيه هم به دختران شده و هم به پسران.
«… وَ لا مُتَّخِذاتِ أَخْدانٍ » ؛ نساء (4)، آيه 25.
«[ زنان ]دوستگيران پنهانى نباشند». «… وَ لا مُتَّخِذِي أَخْدانٍ » مائده (5)، آيه 5.؛ «[ مردان] زنان را در پنهانى دوست خود نگيرند».